‘Een tafeltje voor één persoon, alsjeblieft’. De serveerster kijkt me ietwat verbaasd aan. Dan herpakt ze zich en wijst me een tafel aan in het restaurant. Ik schuif op de bank en kijk om me heen. Veel stellen, families, vrienden en toch ook een aantal mensen die ook alleen zitten. Het is dag 3 van mijn reis door Italië en ik raak er langzaamaan aan gewend: het alleen zijn. Ik pak de menukaart erbij en bestel als een echte Italiaanse un vino bianco en een tagliatelle bolognese.
Solo reisverslag Italië
Die derde dag kwam ik met de trein in Bologna aan. Ik had de twee dagen ervoor doorgebracht in Verona en dat was me goed bevallen. Toegeven: de eerste avond was ongemakkelijk en niet zo fijn. Ik moest alleen op zoek naar een restaurant en dat was lastig. Ik merkte dat ik echt over een drempel heen moest (niet alleen letterlijk die van de deur) om ergens alleen te gaan zitten. In mijn beste Italiaans vroeg ik de kaart en de ober bleef voortdurend in mijn buurt dralen om te kijken of alles wel goed ging. Gelukkig was de Airbnb waar ik overnachtte in Verona heel fijn en waren mijn hosts heel aardig. Ze gaven me het gevoel toch niet helemaal alleen te zijn.
Verona
Daarnaast is Verona echt een prachtige stad, waar je makkelijk twee dagen kunt doorbrengen. Aanraders: de Arena, ook al is het een toeristische plek, het is toch de moeite waard om naartoe te gaan. En Castelvecchio en het museum dat erbij hoort. Loop dan meteen over Ponte Scaligero die achter het kasteel ligt. Wanneer je even tot rust wilt komen en een prachtig uitzicht wilt hebben tijdens je lunch, is het terras van Cappa café aan te raden.
Bologna
Op dag 3 (14 maart) ging ik dus met de trein van Verona naar Bologna, met een tussenstop in Peschiera del Garda. Het was heerlijk weer en het Gardameer is gewoon erg mooi om te zien. Van Verona naar Peschiera del Garda is twintig minuten met de trein, maar je kunt ook vanaf Verona met de bus naar Sirmione, een andere stad aan het meer. Ga je met de trein, vergeet dan niet je treinkaartje af te stempelen. Tijdens mijn treinreis was ik dat een keertje vergeten en gelukkig heb ik grote blauwe ogen die heel onschuldig kunnen kijken, anders had ik een boete van €50 gekregen van de conducteur. Nu hoefde ik maar €9 te betalen. Maar toch. Goed, terug naar Peschiera del Garda. Het stadje zelf is vrij toeristisch, zeker in de zomer, maar toch leuk om even doorheen te slenteren. Na Peschiera del Garda ging mijn reis dus door naar Bologna, zo’n 1,5 uur met de trein.
Studentenstad
Bologna is een ontzettende studentenstad, met heel veel cafeetjes, restaurants en uiteraard: studenten. Ik heb geen enkele andere Italiaanse stad gezien met zoveel jongeren op straat, in bars en restaurants. Echt een levendige stad. Als je in je eentje door de straten loopt, voel je je dus weinig bekeken, want er zijn zoveel mensen dat je echt niet opvalt. Wanneer je van musea houdt, is het MAMbo (Museo d’Arte Moderna di Bologna) een aanrader. Ik heb de tentoonstelling Revolutija bezocht daar en ik vond het wel ontspannen om alleen, met een audioguide aan m’n oor, door de expositie te lopen. Kleurrijke schilderijen met een verhaal erachter stonden hier centraal.
Airbnb
Ik kon pas na 19 uur bij mijn volgende Airbnb terecht, dus koos ik een café uit dat er leuk uitzag: La Gazzetta, midden in het Universiteitsgedeelte van de stad. Na een hele dag wandelen, had ik vooral zin om te zitten. Als je alleen op pad bent, heb je ook de neiging om te blijven lopen en plekken te bezoeken, want je gaat niet telkens in je eentje ergens zitten. Maar nu was ik blij dat ik een stoel had. Bij een drankje krijg je altijd een aperitivo: een klein borrelplankje met wat hapjes, dus dat maakt het nog aangenamer. Ik had een boek mee en mijn notitieboek en zo heb ik een tijdje zitten lezen en wat aantekeningen gemaakt. Zolang ik het gevoel heb dat ik iets nuttigs doe, vind ik het niet zo erg om alleen te zitten.
Alleen uit eten
De Airbnb waar ik terecht kwam, was een prima plek. Midden in het centrum en een ruime kamer, maar de host kon niet zo goed Engels en daardoor bleef het gesprek een beetje hangen. Toen merkte ik wel hoe fijn is als je even fatsoenlijk met iemand kunt praten, als je al een tijdje alleen op pad bent. Tijdens het uit eten die avond realiseerde ik me dat het vooral het delen van ervaringen en belevenissen iets was dat ik miste. En het delen van eten. Wanneer ik uit eten ga met mijn vriend, delen we vaak gerechten, zodat je meer kunt proeven van de kaart. En wanneer je alleen eet, gaat het vooral om het eten. Het wordt meer iets functioneels, het moet toch gebeuren. De hele sfeer van gezellig een avondje uit, verdwijnt een beetje op de achtergrond. Tegelijkertijd kon ik wel heel erg genieten van het eten, omdat ik me daar vooral op focuste.
Bergopwaarts
Van mijn host in Bologna had ik een plattegrond gekregen en ze had me de hoogtepunten van de stad aangewezen. Maar eerst wilde ik een wandeling maken naar Santuario Madonna di San Luca, een tocht van zo’n 4,5 kilometer, onder bogen door en flink wat trappen op. Onder bogen door is in Bologna niet zo moeilijk, want de hele stad bestaat ongeveer uit bogen. Na een behoorlijke klim kwam ik bij een prachtige kerk en had je uitzicht over de hele stad, maar ook over de wijde omgeving. Erg de moeite waard. Bij La Taverna dei Peccati (taverne van de zonden) een heerlijke spaghetti carbonara gegeten en Bologna verder verkend. Wanneer je zo overdag in een stad rondloopt, is dat goed te doen in je eentje. Piazza Maggiore, het grote plein in het centrum, huist een van de grootste kerken ter wereld: Basilica di San Petronio, diverse paleizen en een indrukwekkend bibliotheek en ik keek mijn ogen uit. Je kunt alleen niet delen wat voor moois je ziet en ik kan me voorstellen dat als je drie weken alleen loopt, dat je spontaan in jezelf gaat praten om toch wat te ventileren.
Florence en het toerisme
Op dag 6 reisde ik door naar Florence, daar ging ik ’s ochtends al op tijd heen, want Bologna had ik na twee dagen wel gezien. In Florence had ik een hostel met een zespersoons kamer voor alleen vrouwen, op een centrale plek, vlakbij het station. Florence is mooi, maar veel meer toeristisch dan de andere steden. Niet zo gek met de prachtige kerken, de Ponte Vecchio, de Davide, mooie pleinen en een geweldig uitzicht (na een aantal trappen omhoog) op Piazzale Michelangelo.
Salades en kunst
(Soms letterlijke) Hoogtepunten van de stad: Palazzo Pitti, met de expositie over mode en kunst Tracce, dialoghi ad arte in Museo della Moda e del Costume en heel veel grote, indrukwekkende vertrekken met gigantische schilderijen. Uiteraard de Duomo, waar je eventjes in de rij voor moet staan om erin te kunnen, maar zeer de moeite waard. Ponte Vecchio (negeer de toeristen) en Mercato Centrale, een grote markt met onder meer vers fruit, verse groenten, vlees en vis en op de eerste verdieping een heuse foodhal waar je de hele dag door lekker kunt eten en drinken. Voor de kunstliefhebbers: Galleria degli Uffizi, het Rijksmuseum van Florence, ik had van tevoren kaartjes gereserveerd, zodat ik niet te lang hoefde te wachten. Tip: wil je lunchen voor je het museum in gaat? Bij Enoteca Lombardi, op Piazza di Santo Stefano had ik voor de afwisseling met de pasta’s een lekkere salade. Voor nog meer kunst en de echte Davide van Michelangelo: Galleria dell’Academia. Ook druk, maar als je ’s ochtends om 9 uur in de rij gaat staan, valt het mee.
Toch samen dineren
In Florence ontmoette ik Vanessa, een Braziliaanse vrouw die in haar eentje door Europa aan het reizen was. Met haar heb ik twee avonden gegeten en dat was voor de afwisseling wel fijn. Zij merkte ook dat andere mensen soms ongemakkelijk deden omdat ze alleen was, ook al was je er zelf dan best oké onder. Toen ik met haar ging eten, realiseerde ik me ineens weer hoe het was om met z’n tweeën een restaurant te kiezen. In mijn eentje was ik heel erg bezig met: zitten er niet teveel mensen, of zitten er niet te weinig mensen, want dan ging ik er niet zitten. Samen maakt het gewoon minder uit waar je zit, want je bent toch samen.
Laatste stop
Mijn laatste doortocht in Italië ging naar Pisa. De stad van de scheve toren, de Duomo en een muurschildering van Keith Haring. Op de dag dat ik aankwam in Pisa, regende het en zat ik er even doorheen. Zeven dagen alleen doorgebracht, alles zelf besloten, ik had er even genoeg van. Pisa is leuk, maar buiten de toeristische trekpleisters is erg weinig te beleven. De omgeving is mooier, met stadjes als Livorno, Lucca en de Cinque Terre aan de kust. Ondanks het weer, heb ik toch de stad verkend en lekker uitgebreid geluncht (met wijn, want ja, ik ben toch in Italië).
Livorno
Op de achtste en laatste dag in Italië ben ik met de trein naar Livorno gegaan. Mijn backpack liet ik achter bij het bagagedepot op station Pisa en zo kon ik mijn vakantiedag doorbrengen aan de kust. Livorno is een havenstadje met veel schattige bruggetjes, steegjes en pittoreske plekken. Een oud fort aan de haven, een winkelstraat waar je je goed kunt vermaken en een goed Italiaans hamburgerrestaurant, waar veel mensen alleen zaten te eten. Een stukje buiten het centrum ligt het Terrazo Mascagni, een groot zwart-wit geblokt terras aan de kustlijn. Daar, met uitzicht op de zee, met net een lekker ijsje achter de kiezen (ook lastig: alleen een ijsje kopen, want waar laat je dat ijsje als je je portemonnee wilt terug stoppen in je tas?), besefte ik me hoe mooi deze vakantie was. Ik had precies gedaan wat ik zelf wilde, hoefde met niemand te overleggen, niemand vertelde me of het een goede keuze was of niet, want ik was alleen verantwoordelijk.
Thuiskomen
Juist door een week alleen te zijn, besefte ik des te meer hoeveel geluk ik had dat ik een fijn thuis heb om naar terug te gaan. Hoe goed het voelt om alles eens helemaal zelf te bepalen, maar dat alleen ook wel heel alleen is en dat ik juist alleen kan zijn, omdat ik weet dat er uiteindelijk altijd mensen zijn op wie ik kan rekenen. Reizen voegt echt iets toe aan mijn leven, al is het maar om ook te zien en te merken, hoe fijn het is om weer thuis te komen..
Reisinformatie treinreis door Italië:
- Periode: 12 -19 maart 2018
- Vliegen: 12 maart Eindhoven – Milaan (Bergamo)
19 maart Pisa – Eindhoven - Weer: Vooral zonnig, zo’n 16 graden gemiddeld
- Treinreizen: Bergamo – Verona
- Verona – Peschiera del Garda – Verona – Bologna
- Bologna – Florence
- Florence – Pisa
- Pisa – Livorno\
- Livorno – Pisa – Pisa Airport
Budget: Zo’n €350 (musea, eten & drinken, treinkaartjes)
- Vliegtickets: €50 retour
- Overnachtingen: €200 voor zeven nachten
Artikel en foto’s: Simone Vos
