Er zijn 2 echtscheidingspieken door het jaar heen. De eerste en grootste is september: vlak na de grote vakantie hakken veel koppels de knoop door. De tweede piek is begin januari: vlak na de feestdagen, door sommigen sarcastisch ook wel vreesdagen genoemd.
Tijdens of vlak na Sinterklaas, Kerst en Oud & Nieuw knappen er veel relaties. Te lang en teveel op elkaars lip zitten, maakt vaak een hoop duidelijk. Maar er is ook het fenomeen van “niet alleen willen zijn met de feestdagen”. Sommigen verkiezen dan voorlopig samenblijven om met iemand anders naar feestjes, etentjes en recepties te kunnen.
Valse hoop
Volgens relatietherapeuten overschaduwen feestdagen al snel de praktische kant van de hersenen met tradities, muziek en gedachten als ‘vrede op aarde’. Daarom bezorgen ze stellen die eigenlijk maar al te goed weten dat het reeds voorbij is, valse hoop. De gedachte om alleen te zijn in de tijd van het jaar waar iedereen iemand heeft is één reden. Daarbij komt dat al die vrolijkheid en warmte mensen doet twijfelen over hun oordeel en over de redenen om de relatie te eindigen.
Tenslotte zijn er ook nog de goede voornemens, die gemaakt worden in de geest van het seizoen, vaak zonder enige oprechte intentie ze ook effectief na te komen.
Familie trapt ook in de val
Uiteraard heeft dit liegen tegen zichzelf nog meer gevolgen. Ook familie en vrienden trappen in de val en zien een gelukkig koppel. Hun reacties zullen nog meer druk leggen om de geforceerde relatie in stand te houden. Want achteraf moeten toegeven dat er geacteerd is, omdat men liever niet alleen is: daar willen velen gewoon niet aan denken.
Er zullen ongetwijfeld nog feestdagen volgen vol met oprecht geluk. Ontkracht dus die mythe in je hoofd dat iemand anders je geluk kan bepalen en dat het beter is om een relatie te hebben – hoe slecht die ook is – dan alleen te zijn in deze tijd van het jaar. De narigheid van deel te zijn van iets dat eigenlijk al verloren is, zal het achteraf alleen nog maar moeilijker maken.
Bron: relatie.blog
