De afgelopen paar dagen ben ik met een tante een paar dagen er tussen uit geweest. Mijn tante is 83 en zuster in een klooster al 63 jaar. Ze kreeg vakantiegeld, maar alleen op vakantie gaan wilde ze niet. Ik kom regelmatig bij haar, of ik mee wilde. Ik mocht regelen wat ik wilde. Dat heb ik gedaan. Een paar dagen ertussen uit.
Elektrische fietsen overal
Via internet krijg ik regelmatig aanbieden voor hotel overnachtingen. In Deurne had ik een hotel geboekt. Ik heb haar opgehaald in Tilburg om een 3 dagen weg te gaan. Naar een hotel wat voorheen een klooster was. Nog geen twee maanden open, dus helemaal nog spik en span. Een accommodatie die nog het leven van de paters verried maar het heden ademt. Fietsen overal. Elektrische en gewone degelijke stadsfietsen, niet enkele, nee tientallen, meestal twee aan twee. Geparkeerd in de zuilengallerij van wat voorheen een klooster was, grenzend aan de kloostertuin.
Iedereen was met zijn tweeën
Eerst een uitgebreide lunch wat mijn tante nog nooit had meegemaakt. . In de ochtend een koffie met een gebakje. Toen mijn tante een middagdutje deed, ging ik lekker in de zon achter de kerk uit het zicht van iedereen een boek lezen.Heerlijk ontspannen. In de middag een broodje met oude kaas op het terras in de zon. Het weer kon niet beter deze week. Ik werd me er wel van bewust dat dit geen plaats is voor singles of alleenstaanden. Iedereen was met zijn tweeen. Met twee dezelfde fietsen.
Alleen uit eten bepaal jezelf
Toen ik met mijn tante een rondje aan het wandelen was, vroeg ze me of ik alleen zou gaan wandelen. Nou nee, een klein stukje misschien wel, maar in onbekend terrein niet snel alleen. Alleen ergens gaan zitten om te niksen of om een boek te lezen, zou ik geen probleem vinden, maar niet op pad gaan. En alleen naar het restaurant gaan? Dan zou je daar echt erg opvallen. Of dat erg is, nee, maar of dat prettig is, ik bedenk in eerste instantie een nee. Of je het daarom maar moet laten, nee, zeker niet. Iedereen moet dit voor zichzelf bedenken.
Samen naar de film
Tijdens avondeten zei mijn tante dat ze graag naar de bioscoop zou gaan omdat ze daar eigenlijk nooit komt alleen. Met haar naast me zittend op het twee persoon bed heb ik voor de dag van morgen gekeken waar er een geschikte film draaide. Op de warmste dag in augustus zouden wij naar de bioscoop gaan. Om half 5 begon de film bij Cacoafabriek in Helmond, tot 7 uur waren we onder de pannen. “The light between oceans.” Een film over onvoorwaardelijke liefde in een relatie, over liefde van een moeder voor haar kind. Ik had van mijn tante een pakje zakdoekjes gekregen ergens de afgelopen dagen, die kwamen nu goed van pas. Heel indrukwekkend. Heel ontroerend.
Een paar fijne dagen er tussen uit
Mijn tante is vergeetachtig aan het worden, ik moest steeds herhalen wat we ook al weer gedaan hadden. Wat ze erg vervelend vindt, is dat wanneer mensen aan haar vragen wat ze gedaan heeft of waar ze geweest is, dat ze dat gewoon niet kan na vertellen. Steeds heb ik opnieuw vertelt waar het hotel ook al weer was, hoe ik het op internet gevonden had, wat we vanochtend voor de lunch gebruikt hebben. “Zeg gewoon dat je het niet precies meer weet, maar dat je wel een paar hele fijne dagen gehad hebt, die heel goed voelde.” Zo heb ik het zeker ook ervaren.
