Als vrienden uit elkaar gaan, mooi als het kan. Wanneer je echter een gezin hebt, wordt het anders. Als vrienden uit elkaar gaan, maar wel in een huis blijven wonen, dat lijkt mij persoonlijk heel zwaar. Scheiden geeft verdriet in elke situatie. Iedereen moet voor zich zelf weer een normaal leven gaan ontdekken.
Illusie
In het &Magazine van BNDeStem schrijft Monica Beek over haar leven met haar gezin. Sinds kort is de kogel door de kerk en hebben zij en haar man besloten te gaan scheiden. Zij hebben bedacht samen in hun huis te blijven wonen, ieder met een eigen kamertje, zodat er voor de kinderen zo min mogelijk zou veranderen. Mooi streven, maar dat er niets verandert dat is een illusie.
Doen alsof er niks aan de hand is
Onder een dak blijven wonen en dan allebei je eigen leven leiden. Het lijkt mij een mooi streven, maar een onmogelijkheid. Een tijdje zal dit lukken, omdat je allebei de kinderen wilt ontzien. Maar het kan niet zo zijn dat je gaat scheiden en je kinderen er niks van mee krijgen. Je kunt niet gewoon normaal de dagen doorkomen als of er niks aan de hand is. Een kind gaat zich toch wel beseffen dat Papa en mama zijn gescheiden omdat ze niet meer van elkaar houden. Ten minste niet genoeg.
Wanneer de tranen komen
Monica kon er in het begin goed mee omgaan. Er kwam echter een dag dat ze het niet meer trok, ze viel flauw. Daarna komen de tranen en kan ze niet meer stoppen. Mogelijk is ze gevallen omdat ze te snel is opgestaan, maar het is duidelijk dat het wat heeft losgemaakt in haar. Iets waarvan ze niet besefte dat het op de loer lag.
Het verdriet over de scheiding en vooral over de impact die het op haar dochters heeft. Het is verdriet dat tijden verstopt heeft gezeten, maar zich nu laat zien en niet meer te stoppen is. Er ligt een molensteen op haar borst. Hoe hard zij en haar ex ook hun best doen om alles zo normaal mogelijk te laten voor de meisjes, beseft Monica dat het leven niet meer normaal is.
Een nieuw normaal leven
Alle vier moeten ze op zoek naar een nieuw normaal leven. Waar je als ouders na een scheiding goed aan doet, is een lastig verhaal. Goed voor je kinderen zorgen, maar ook genoeg aan jezelf denken. Wanneer je er zelf aan onderdoor gaat kun je er niet zijn voor anderen. Een tijdje samen blijven ter overbrugging is een optie. Ben wel meteen helder naar jezelf en naar je kinderen, dat dit waarschijnlijk een tijdelijke oplossing is. Blijf als ouders altijd een normale verhouding met je kinderen nastreven ook al woon je niet fulltime bij elkaar. Het zijn en blijven je kinderen. Jij bent en blijft hun papa of mama. Ook op afstand.
