Je bent jong en je wilt wat. Maar wat dat wat is dat weet je niet. Wil je een vriend of vriendin, wil je lekker alleen blijven en eerst wat genieten van het leven. Je kunt dat gene wat je wilt mogelijk bedenken, maar wanneer echte gevoelens om de hoek komen kijken dan wordt het toch anders. Soms.
Over liefde & lust
In de Volkskrant van half september las ik een interview in de serie Mensen over lust & liefde. Het onderwerp in dit artikel was samengevat bindingsangst van de man en verbondenheid van de vrouw. Ik weet niet of het altijd die kant op werkt. Dat vrouwen angst hebben zich te binden en mannen graag verbonden zijn. Nu ik dit zo bedenk moet dit ook voorkomen.
Bij iemand horen
Je begint dus jong en je wilt wat. Je krijgt een vriendje, half los, half vast, zonder afspraken over en weer hoe vast die relatie is. Je ziet elkaar wel, je ziet elkaar niet, maar eigenlijk toch meer wel dan niet. Plots realiseer jij als vrouw dat dit eigenlijk de man is die je gewoon iedere dag naast je wilt hebben. Dat je van deze man bent gaan houden en dat je je leven met hem wilt gaan delen, in goede en slechte tijden. Jij wilt als vrouw bij die man horen.
Samen
Liefde delen met een ander in de vorm van leuke dingen samen doen, samen op vakantie, samen wakker worden, dus veel dingen doen met “samen”er in, vinden veel mannen ook wel plezierig, als je het maar niet in je hoofd haalt het woord liefde uit te spreken. Dit is het einde van de magische band die tussen jullie gegroeid is. Wordt jullie relatie er minder door wanneer je officieel iemands vriendin bent? Nee toch.
Vast is vast
Ja wel. De angst voor een vaste verhouding is wijdverspreid onder de oudere jeugd, half de twintig voorbij. Is het dan echt de angst je te binden en er dan achter komen dat je morgen de echte vrouw van je leven kunt tegenkomen? Of is het de angst je vast te leggen op één plek terwijl je nu nog zo vrij bent als een vogeltje om te gaan en staan waar je wilt? Is de oplossing dan inderdaad het maar te houden bij wat rond scharrelen, dan eens met die en dan weer met die ander?
Lekkerste bonbon
Het beeld dat ik hierbij krijg is dat je als kind mag kiezen uit een doos met mooie bonbons, en dat je echt niet weet welke je moet nemen, want als je er eentje neemt, dan kun je die andere niet meer kiezen. Het liefst zou je overal een klein hapje van nemen. Of eigenlijk ze gewoon allemaal één voor één willen proeven om tot de slotconclusie te komen dat één er van toch echt er boven uit stak of je maar gewoon moet wachten op de volgende doos met bonbons.
Iemand voor jou
Vrouwen zijn mogelijk minder selectief. Je wilt als vrouw natuurlijk een lekkere bonbon en je vindt het niet erg als het daarbij blijft. Smaakt goed. Smaakt mogelijk naar meer, maar dan best van het zelfde. De kans krijgen je verliefdheid uit te bouwen tot een band voor het leven. Helemaal hoteldebotel hoef je niet eens te zijn. Je wilt gewoon iemand die er voor je is. Dat is toch niet te veel gevraagd.
